Commentarii Bubonis

Iam diu, lector benigne, me nihil scripsisse recte mones et si causam a me quaesiueris non uerear tibi rationem reddere. Verba enim facere nolo, sed placet modo notare cogitationum quidquid in mentem cecidisse deprehendi. Et nunc ubi commentarios meos tamdiu neglectos inuenio, commentum capio numerum nuntiorum, uidelicet duodecim adhuc, ultro non augere sed iisdem semper quadrantibus uti sic, ut pro quoque nouo commentario alius quidam
remouendus foret. Nam haut taedet me confiteri amator esse uiuae Latinitatis quasi paginas quas inscribere solemus uocis solo percussu uelut folia autumno uento deferri memoriae nostrae. Agedum, lector, citius lege ne te fugiant uerba mea inreuocabilia!